Save the elephant!
Door: FloorLoonstra
Blijf op de hoogte en volg Floor
14 Mei 2011 | Thailand, Bangkok
Sawadee!
In Hilversum leek het allemaal zo rooskleurig: een week vrijwilligerswerk doen met olifantjes, lekker spelen en niks aan het handje. In het vliegtuig naar Thailand werd ik echter een tikkeltje nerveus toen ik aan de omvang en grootte dacht vanb de wilde olifanten die ik in India vanuit een veilige jeep en van acceptabele afstand heb gezien. Deze olifanten zouden dan een week mijn vrienden zijn en ik hoopte vurig dat ik omgekeerd ook hun vriend zou zijn...
Ik startte mijn Thailand trip van twee weken in het smile guesthouse in Chiang Mai (Noord-Thailand) wat eigenlijk wel een goede metafoor is voor heel Thailand: iedereen is zo vriendelijk en behulpzaam en dat met een grote lach op het gezicht! Na een wilde nacht in de reggeabar van Chiang Mai leek een tempeltocht de volgende dag wat zwaar op de maag, maar de prachtig rijk versierde gouden tempels waren elke stap waard en de Thaise massage voor 4 knaken wierp ook zijn vruchten af. De befaamde Sunday nightmarket mocht natuurlijk ook niet gemist worden medt haar eindeloze voedselstands en handgemaakte producten.
En opeens stond ik daar met mijn ‘save the elephant’ shirt in de hand, klaar om een week lang de grootste dieren op aarde te vergezellen in het Elephant nature park. Even kort wat over het park: Lek, een inspirerende Thaise vrouw heeft haar leven geweid aan het redden van olifanten die in Thailand zijn gebruikt voor jungle rides, streetbegging en andere (toeristische) doeleinden en heeft met veel moeite een park op gericht voor 31 olifanten die nooit meer hoeven te werken en niet worden geslagen met haken, in tegenstelling tot vrijwel alle olifanten in Thailand (en Azie). Door de video’s die wij als vrijwilligers hebben gezien werd het duidelijk hoe de olifanten getraind worden voor het toerisme: voor 72 uur worden de olifanten in een nauwomsluitende box gestopt zonder eten en drinken en alleen maar geslagen met puntige stokken. Sommige olifanten in het Elephant nature park zijn blind doordat hun mahuts (verzorger en bereider van de desbetreffende olifant) ze uit onmacht met de haak in het oog hebben gepord. Alle 31 olifanten hebben een persoonlijk verhaal; zo is een olifant kreupel doordat een mannetjes olifant haar is besprongen tijdens het fokken en een olifant is als baby in de jungle gevonden nadat zijn moeder door de Thaise bevolking was vermoord. Ik heb me nooit zo diep om het dierenleed bekommerd, maar door deze week ben ik ergens toch een kleine olifantenactivist geworden.
Dacht ik met drie geitenwollensokkentypes een week lang olifantenpoep te scheppen, gingen we met een groep van 25 super leuke reizigers aan de slag om de olifanten een weekje te supporten! De poep moest echter wel geschept. We werden steeds in drie groepen verdeeld en hielden ons dan oa bezig met het wassen van onbeschrijvelijke hoeveelheden pompoenen en komkommers, het pellen en pureren van duizenden bananen (voor de oudere olifanten) en het hakken van mais op een prachtig veld in the country side. Olifanten eten per dag hun eigen lichaamsgewicht en ja, dat heb ik geweten. Onze taak was oa ook het voeden van deze grote wezens: watermeloen in de slurf leggen en op tijd je hand terug trekken. Het leukste was natuurlijk het wassen, de foto’s zeggen genoeg denk ik. Begaf ik mij op een zeker moment in gezelschap van drie britten naar de dorpswinkel om wat chang (vertaling, drie keer raden: olifant) biertjes in te slaan, werd daar tot onze grote verrassing de royal wedding uitgezonden! De tranen liepen nog net niet over de wangen van mijn vrienden. En nu maar wachten tot de eerste vraagt: waar was jij tijdens de royal wedding? Nog zoiets; terwijl heel de Nederlanden zich in een vrolijk oranje pakje stond te hijsen tijdens koninginnendag, baande ik mij halfstruikelend in de stromende regen achter drie olifanten een weg door de Thaise jungle. Samen met tien andere vrijwilligers brachten we de olifanten de jungle in om ze een nacht lekker te laten ravotten in het olifantenparadijs, om ze vervolgens de volgende ochtend weer te zoeken en terug te brengen naar het park. Makkelijker gezegd dan gedaan, want door de regen was de ondergrond in een glijbaan veranderd. De headtorchtocht in het donker om de olifanten in hun natuurlijke leefomgeving te bestuderen deed me weer even beseffen in wat voor een gek avontuur ik nu weer was beland. Luxe was logischerwijs ver te zoeken in de rimboe, dus sliepen we in een hut tussen de enorme spinnen op de grond in onze natte kleren.
Na deze geweldige week wilden we de gebroederlijke band nog niet verbreken en keerden we met een groep van 10 man gezamenlijk terug naar Chiang Mai om de beruchte Reggeabar nog een laatste maal te betreden. De volgende dag vertrok ik met mijn Canadese vriendinnen Lauren en Valentina richting Pai, de backpacker/hippie chillspot van Noord-Thailand met een mooie omgeving en rijk aan watervallen. Helaas komt aan al het leuke een eind (zoals meneer van Zon mij toepsrak na het natuurkunde examen) en vertrok ik met de nachttrein naar Bangkok om mijn resterende tijd in Thailand te besteden. In de verstikkende hitte toch de grote attracties gezien zoals het schitterende grand palace, chinatown, de skytrain, patpong market met al haar ladieboys vergezeld door vieze oude blanke mannetjes (travestieten), de chatuchak weekendmarket (grootste markt ter wereld) en mezelf nog even goed volgepropt met het verslavende Thaise voedsel voordat het alweer tijd was om Thailand te verlaten. Ik was graag langer gebleven, maar een heel nieuw avontuur van 4 weken vrijwilligerswerk en 2 weken reizen lag op mij te wachten in Vietnam.
Inmiddels ben ik een kleine week in Vietnam, maar dit verhaal zal ik voor het volgende verslag bewaren. Alles op zn tijd. Amen.
Liefs,
Floor
In Hilversum leek het allemaal zo rooskleurig: een week vrijwilligerswerk doen met olifantjes, lekker spelen en niks aan het handje. In het vliegtuig naar Thailand werd ik echter een tikkeltje nerveus toen ik aan de omvang en grootte dacht vanb de wilde olifanten die ik in India vanuit een veilige jeep en van acceptabele afstand heb gezien. Deze olifanten zouden dan een week mijn vrienden zijn en ik hoopte vurig dat ik omgekeerd ook hun vriend zou zijn...
Ik startte mijn Thailand trip van twee weken in het smile guesthouse in Chiang Mai (Noord-Thailand) wat eigenlijk wel een goede metafoor is voor heel Thailand: iedereen is zo vriendelijk en behulpzaam en dat met een grote lach op het gezicht! Na een wilde nacht in de reggeabar van Chiang Mai leek een tempeltocht de volgende dag wat zwaar op de maag, maar de prachtig rijk versierde gouden tempels waren elke stap waard en de Thaise massage voor 4 knaken wierp ook zijn vruchten af. De befaamde Sunday nightmarket mocht natuurlijk ook niet gemist worden medt haar eindeloze voedselstands en handgemaakte producten.
En opeens stond ik daar met mijn ‘save the elephant’ shirt in de hand, klaar om een week lang de grootste dieren op aarde te vergezellen in het Elephant nature park. Even kort wat over het park: Lek, een inspirerende Thaise vrouw heeft haar leven geweid aan het redden van olifanten die in Thailand zijn gebruikt voor jungle rides, streetbegging en andere (toeristische) doeleinden en heeft met veel moeite een park op gericht voor 31 olifanten die nooit meer hoeven te werken en niet worden geslagen met haken, in tegenstelling tot vrijwel alle olifanten in Thailand (en Azie). Door de video’s die wij als vrijwilligers hebben gezien werd het duidelijk hoe de olifanten getraind worden voor het toerisme: voor 72 uur worden de olifanten in een nauwomsluitende box gestopt zonder eten en drinken en alleen maar geslagen met puntige stokken. Sommige olifanten in het Elephant nature park zijn blind doordat hun mahuts (verzorger en bereider van de desbetreffende olifant) ze uit onmacht met de haak in het oog hebben gepord. Alle 31 olifanten hebben een persoonlijk verhaal; zo is een olifant kreupel doordat een mannetjes olifant haar is besprongen tijdens het fokken en een olifant is als baby in de jungle gevonden nadat zijn moeder door de Thaise bevolking was vermoord. Ik heb me nooit zo diep om het dierenleed bekommerd, maar door deze week ben ik ergens toch een kleine olifantenactivist geworden.
Dacht ik met drie geitenwollensokkentypes een week lang olifantenpoep te scheppen, gingen we met een groep van 25 super leuke reizigers aan de slag om de olifanten een weekje te supporten! De poep moest echter wel geschept. We werden steeds in drie groepen verdeeld en hielden ons dan oa bezig met het wassen van onbeschrijvelijke hoeveelheden pompoenen en komkommers, het pellen en pureren van duizenden bananen (voor de oudere olifanten) en het hakken van mais op een prachtig veld in the country side. Olifanten eten per dag hun eigen lichaamsgewicht en ja, dat heb ik geweten. Onze taak was oa ook het voeden van deze grote wezens: watermeloen in de slurf leggen en op tijd je hand terug trekken. Het leukste was natuurlijk het wassen, de foto’s zeggen genoeg denk ik. Begaf ik mij op een zeker moment in gezelschap van drie britten naar de dorpswinkel om wat chang (vertaling, drie keer raden: olifant) biertjes in te slaan, werd daar tot onze grote verrassing de royal wedding uitgezonden! De tranen liepen nog net niet over de wangen van mijn vrienden. En nu maar wachten tot de eerste vraagt: waar was jij tijdens de royal wedding? Nog zoiets; terwijl heel de Nederlanden zich in een vrolijk oranje pakje stond te hijsen tijdens koninginnendag, baande ik mij halfstruikelend in de stromende regen achter drie olifanten een weg door de Thaise jungle. Samen met tien andere vrijwilligers brachten we de olifanten de jungle in om ze een nacht lekker te laten ravotten in het olifantenparadijs, om ze vervolgens de volgende ochtend weer te zoeken en terug te brengen naar het park. Makkelijker gezegd dan gedaan, want door de regen was de ondergrond in een glijbaan veranderd. De headtorchtocht in het donker om de olifanten in hun natuurlijke leefomgeving te bestuderen deed me weer even beseffen in wat voor een gek avontuur ik nu weer was beland. Luxe was logischerwijs ver te zoeken in de rimboe, dus sliepen we in een hut tussen de enorme spinnen op de grond in onze natte kleren.
Na deze geweldige week wilden we de gebroederlijke band nog niet verbreken en keerden we met een groep van 10 man gezamenlijk terug naar Chiang Mai om de beruchte Reggeabar nog een laatste maal te betreden. De volgende dag vertrok ik met mijn Canadese vriendinnen Lauren en Valentina richting Pai, de backpacker/hippie chillspot van Noord-Thailand met een mooie omgeving en rijk aan watervallen. Helaas komt aan al het leuke een eind (zoals meneer van Zon mij toepsrak na het natuurkunde examen) en vertrok ik met de nachttrein naar Bangkok om mijn resterende tijd in Thailand te besteden. In de verstikkende hitte toch de grote attracties gezien zoals het schitterende grand palace, chinatown, de skytrain, patpong market met al haar ladieboys vergezeld door vieze oude blanke mannetjes (travestieten), de chatuchak weekendmarket (grootste markt ter wereld) en mezelf nog even goed volgepropt met het verslavende Thaise voedsel voordat het alweer tijd was om Thailand te verlaten. Ik was graag langer gebleven, maar een heel nieuw avontuur van 4 weken vrijwilligerswerk en 2 weken reizen lag op mij te wachten in Vietnam.
Inmiddels ben ik een kleine week in Vietnam, maar dit verhaal zal ik voor het volgende verslag bewaren. Alles op zn tijd. Amen.
Liefs,
Floor
-
14 Mei 2011 - 23:10
Marjon Merkens:
Je moet nu zo onderhand de Bijenkorf wel missen -
14 Mei 2011 - 23:40
Birgitte:
Ha die Floor, vanuit Flores (Guatemala), echt aaan het andere eind van de wereld dus vanaf jou gezien, een snelle reactie van ons. Wat een mooi verhaal heb je weer geschreven en ongelooflijk toch die olifanten..alles voor het toerisme...ik ga dus niet meer een olifant op. Wij hebben inmiddels bijna twee weken geleden Floortje in de armen gesloten, ze ziet er geweldig uit en rebbelt heerlijk Spaans. Voor ons een uitkomst in een land waar mensen vrijwel alleen Spaans spreken. Charlotte en Died zijn nu een week bij ons. We hebben geweldige dingen gezien, gedaan, ervaren, ondergaan etc, onuitwisbare indrukken. De komende dagen nog relaxen op een eiland voor Belize en dan naar huis. We kunnen niet wachten jou weer te zien, laat staan hoe Floortje daar over denkt. Veel plezier nog en tot een volgend verslag of in NL.
Birgitte
ps we sjouwen al wel twee weken met een cadeau voor jou, maar dat doen we graag hoor -
15 Mei 2011 - 08:32
Jaap Loonstra:
Lieve Florentien,
Eindelijk is er weer een verslag, maar wat heb je dat geweldig weergegeven! Wat een ervaring. Ik ben benieuwd, hoe het je zal bevallen in Vietnam.
Heel veel groeten vanuit het geciviliseerde Nederland.
Liefs, Frans en Jaap -
15 Mei 2011 - 09:21
Sigrid Havelte:
Lieve elephantgirl, Wat zie je er stralend uit! Dit is wel je leven merk ik. Geluksvogel! In Havelte doen we het met schapen en een herder, die het toch wat minder spectaculair doet dan jullie met de olifanten. Prachtige reisverhalen. Als je er een boekje van maakt dan gaat iedere scholier sparen en op zoek naar sponsors om ook zulke ervaringen op te doen.
Toch ben ik ook blij je over een dikke maand weer te zien,
Een digitale knuffel van Oma Siet -
15 Mei 2011 - 09:51
Merrrie:
Focking vet! Ik mis je dikzak! Ik volg je op de voet........ kussen van je zus -
15 Mei 2011 - 11:15
Pap,mam:
Hee olifantje! Geweldig verhaal weer en schitterende foto's. Jullie snoepen hard mee van de bananen en pompoenen zo te zien...! Je krijgt inderdaad de indruk dat het een fanatastisch land is, een keertje teruggaan lijkt me een goed idee! Het eten ziet er trouwens niet gek uit, reden te meer voor mij om te gaan.
Ben benieuwd naar de Vietnamese verhalen en foto's, dus...Geniet er van en we bellen gauw weer even.
Liefs Pap en mam xxxx
-
16 Mei 2011 - 08:36
Marten Loonstra:
Lieve Floor,
Ben blij dat je hand er nog aan zit na al dat olifantengevoer! Niettemin ben je zo langzaamaan een uiterst veelzijdig type geworden. Ben benieuwd of het daar in Vietnam ook zo spannend is . In ieder geval schijnen ze daar erg lekker te eten. Wat zul je Nederland straks saai vinden!! Hoop nog een keer een Vietnam reportage te krijgen.
Liefs,
Marten -
21 Mei 2011 - 17:59
Je Buuf:
Flooora! Hoe is het op de scooter?is er al een leuke metgezel achterop gedoken? We missen je nu al hier....het is niet meer hetzelfde zonder jou. See you soon!!! X -
22 Mei 2011 - 08:39
Joyce:
mooi verhaal, Floor, geniet ervan!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
